Shoqëria arabe paraislamike ishte një shoqëri ku njeriu nuk mendonte tjetër veç interesave të veta. Ndihmën ndaj dikujt tjetër ata s’e kishin menduar as në ëndërr. Kurse parapëlqimi i tjetrit para vetes, vetëmohimi, ishte një gjë e padëgjuar ndonjëherë mes tyre. Vetëm profetësia e Muhamedit, ashtu siç ndryshoi shumë gjëra në jetën e atyre njerëzve, […]
Periudha e paganizmit, politeizmit dhe injorancës së plotë kishte mbetur pas dhe, tashmë, çdo gjë që i përkiste asaj periudhe, tregohej e përshkruhej ose me ndjenja të hidhura, ose me mall, ose me një mënyrë ironike e tallëse. Po, kur flitej për atë periudhë, ose mblidheshin buzët, ose shprehjet mbuloheshin me buzëqeshje, ose visheshin me […]Lexo më shumë
Në banesën e lumtur të të Dërguarit të Allahut frynte vazhdimisht një frymë drojtjeje ndaj Allahut. Të gjitha lëvizjet që bëheshin atje, përshkoheshin nga një drojtje e vazhdueshme. Ata që mundnin t’i rroknin shikimet e Profetit, në ato shikime në çdo kohë mundnin të ndjenin, madje të shihnin qartë mahnitjen dhe zilinë për xhenetet ose […]Lexo më shumë
Emrin Muhamed ia ka ngjitur gjyshi i Tij, Abdulmutalib. Kur e kanë pyetur përse i ka vënë atë emër, është përgjigjur: “Kisha dëshirë që banorët e qiellit dhe ata të tokës ta nderojnë, falënderojnë dhe respektojnë.” Emri Muhamed përmendet katër herë në Kuran, ndërsa emri Ahmed përmendet vetëm një herë në suren Saf, kur tregohet […]Lexo më shumë
“Gjëja së cilës i frikësohem më shumë për umetin tim është ngrënia e tepërt, gjumi i tepërt, dembelizmi dhe mungesa e besimit të thellë.” Hadith “Ha pak, fli pak, fol pak. Kjo është rruga drejt jetës shpirtërore” – proverb Kërkesa për një mjekësi ndryshe Një herë pyeta një mikun tim amerikan i cili sapo ishte diplomuar […]Lexo më shumë
Kjo është një dëshmi prej dëshmive të Kur’anit Famëlartë, që dëshmon se njeriu është me vlerë dhe peshë me këtë fjalë të shpallur nga Allahu (xh.sh.): إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا “Ne do të shpallim Ty (Muhammed) fjalë të rëndë (të madhe)”.[1] Ky ajet përmban një koncept të rëndësishëm, që është koncepti i vënies, […]Lexo më shumë
Në gjuhën arabe, për të shprehur adhurimin përdoret fjala Ibâdet (عِبَادَةٌ). Ky është adhurimi ndaj Allahut (xh.sh.). Termi “ibadet” vjen nga rrënja a-b-d (عَبَدَ) që do të thotë “të bësh adhurim, të adhurosh dikë”, etj. Nga e njëjta rrënjë vjen edhe fjala abd (عَبْدٌ), që do të thotë njeri i lirë ose i robëruar, por […]Lexo më shumë
Tregohet prej Selman Farisiut se H. Muhamedi a.s. mbajti një hutbe në fund të muajit Shaban mbi rëndësinë e muajit Ramazan, ku, midis të tjerash, tha: “O njerëz, po ju vjen një muaj i madh dhe i bekuar, muaji në të cilin gjendet një natë më e mirë se njëmijë muaj. Është një muaj që Zoti […]Lexo më shumë
Agjërimet tradicionale të Profetit Muhamed s.a.s. janë: 1. Agjërimi tri ditë për çdo muaj Nga traditat e çmuara të Profetit a.s. është edhe agjërimi i tri ditëve për çdo muaj, e që në të drejtën e Sheriatit njihen me emrin “ditët e bardha” ose “të ndriçuara” (origj. ejjami bid). Fjala është për agjërimin e ditës […]Lexo më shumë
Me tryezën e Profetit s.a.s nuk duhet të kuptohet një tryezë tradicionale me njerëz që vijnë e shkojnë. Në jetën e Tij, s.a.s nuk ka pasur asnjëherë një tryezë/sofër të mirëfilltë. Shërbëtori i Tij, Enesi, që i është gjendur gjithnjë pranë, tregon për tryezën e Profetit: “I Dërguari i Zotit nuk ka ngrënë bukë me […]Lexo më shumë