Pse është kaq e rëndësishme pastërtia e zemrës në Islam?

Njerëzit zakonisht i kushtojnë rëndësi pamjes së jashtme. Ata që janë të bukur, të pashëm dhe të pasur u tregohet më shumë respekt në shoqëri. Ata që janë të shëmtuar dhe të varfër nuk vlerësohen shumë. Këto kritere janë kriteret e njerëzve të cekët dhe sipërfaqësorë që nuk e njohin botën e shpirtit dhe të zemrës.

Kur Allahu i vlerëson veprat e njerëzve si të mira dhe të këqija, Ai nuk shikon as bukurinë e trupit dhe as pasurinë, sepse ato janë kritere të përkohshme. Ajo që ka rëndësi është bukuria e shpirtit dhe pasuria e zemrës. Më e rëndësishmja, është pasqyrimi i asaj bukurie të shpirtit dhe pasurisë së zemrës si mirësi, vepra të mira dhe adhurim i sinqertë. Janë ato virtyte që janë të përhershme dhe që tregojnë vlerën reale të njeriut.

Në një version tjetër të të njëjtit hadith në Sahih Muslim, Profeti (a.s) thotë se Allahu vlerëson veprimet dhe adhurimet së bashku me zemrën si më poshtë:

“Allahu shikon në zemrat dhe veprimet tuaja, jo në fytyrat dhe pasurinë tuaj.” (Muslim, Birr 34)

Ajo që nënkuptohet me vështrimin e Allahut në zemër dhe në vepra është si vijon: Nëse zemra dhe veprat janë të mira, Ai do t’i japë shpërblime pronarit të tyre. Në një ajet thuhet se Allahu nuk u jep rëndësi gjërave materiale dhe se Ai kërkon bukurinë shpirtërore te qeniet njerëzore si më poshtë:

“As pasuria juaj, as fëmijët tuaj nuk do t’ju afrojnë më shumë te Ne, por vetëm ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira (e meritojnë këtë). Ata do të kenë shpërblim të shumëfishtë për atë që kanë bërë dhe do të jenë të sigurt në banesa të larta (në Xhenet). (Sebe’, 34:37)

Profeti (a.s.) tregoi me gisht kraharorin e tij të bekuar, ose më saktësisht, zemrën e tij dhe tha “Devotshmëria është këtu” tri herë (Muslim, Birr 32; Tirmidhi, Birr 18). Kjo tregon se vlera e vërtetë e një personi mund të kuptohet nëse ai e ka një zemër të sinqertë.

Profeti thekson rëndësinë e zemrës si më poshtë në fund të hadithit të famshëm, në të cilin ai shpjegon se gjërat hallall (legjitime) dhe haram (të ndaluara) janë të përcaktuara dhe se është e nevojshme të shmangen veprat e dyshimta:

“Dijeni mirë që ka një copë të vogël mishi në trupin e njeriut. Nëse ajo copë mishi është e mirë, i gjithë trupi do të jetë i mirë; nëse prishet, i gjithë trupi do të prishet. Ajo pjesë e mishit është zemra ”(Buhariu, Iman 39; Muslimi, Musakah 107,108).

Çfarë mësojmë nga ky hadith?

1. Allahu merr parasysh shkallën e sinqeritetit dhe vullnetit të mirë kur vlerëson adhurimin dhe veprat e mira.
2. Zemra është një qendër që Allahu e vlerëson shumë, dhe vazhdimisht kontrollon dhe shikon. Prandaj, është e nevojshme ta pastrosh atë nga ndjenjat e këqija dhe ta bësh atë të ketë gjendje dhe vepra të mira të rekomanduara nga feja.
3. Ajo që i bën adhurimet të pranueshme dhe të vlefshme është zemra. Prandaj, duhet pastruar zemra nga sëmundjet shpirtërore dhe shoqërore si urrejtja dhe smira, dhe të përpiqet njeriu ta bëjë atë të përsosur.