Nijeti për çdo vepër
Le ta rikujtojmë veten për të pastruar synimet tona. Të bëjmë gjithçka për hir të Allahut. Ne mendojmë se synimet duhet të bëhen vetëm për ngjarje të mëdha në jetë, ose vetëm për namaz, haxh, umre dhe agjërim.
Kjo është ajo që disa njerëz harrojnë, e cila është të mbajnë në mendje qëllimin kur bëjnë gjëra të lejueshme edhe nëse ato janë aktivitete të përditshme të jetës, në mënyrë që ato të kthehen në adhurime, të tilla si ngrënia, pirja dhe fjetja me qëllim forcimin e vetes për të bërë adhurime. Profeti صلى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ka thënë: “Ju kurrë nuk do të shpenzoni asgjë që shpenzoni për hir të Allahut, veçse do të shpërbleheni për të, madje edhe kafshatën e ushqimit që vendosni në gojën e gruas ”.
[Sahih El-Buhari 56]
Mu’adhi (Allahu qoftë i kënaqur me të) ka thënë: “Unë fle dhe ngrihem (të falem natën), dhe kërkoj shpërblim për gjumin tim siç kërkoj shpërblim për ngritjen time.”
[Sahih El-Buhari 4088]
Ai (Allahu qoftë i kënaqur me të) kërkoi shpërblim për gjumin e tij ashtu si kërkoi shpërblim për ngritjen e tij për t’u lutur natën, sepse ai synonte duke fjetur të fitonte forcë për të bërë adhurime.
El-Hafiz Ibn Haxheri ka thënë në el-Fath: Ajo që do të thotë kjo është se ai kërkoi shpërblim duke pushuar ashtu si kërkoi shpërblim duke u përpjekur, sepse nëse qëllimi për të pushuar është që t’i mundësojë dikujt të bëjë adhurime, njeriu arrin shpërblim.
