Në çfarë mase duhet të lidhemi pas kësaj bote?

Numan ibn Beshiri (r.a) ka thënë: “Unë e kam parë profetin tënd kur ai nuk gjeti aq sa edhe sasia më e vogël e hurmave për të ngrënë dhe për të mbushur barkun e tij.”

Sahabët që vazhduan të jetonin pas Profetit arritën shumë bekime dhe pasuri të kësaj bote. Sidoqoftë, ata nuk e harruan të kaluarën e tyre dhe e kujtuan gjendjen e tyre gjatë kohës së Profetit; ata u treguan brezave pas tyre si për Profetin ashtu edhe për veten e tyre. Kjo nuk do të thotë që myslimanët nuk përfitojnë nga bekimet e ligjshme të kësaj bote ose se ata nuk i konsiderojnë ato të lejueshme.

Sidoqoftë, hadithi shërben si paralajmërim për ta që të mos lidhen tepër me botën dhe pasuritë e saj. Ndërsa bënin ato paralajmërime, ishte e pashmangshme që personi të cilin ata do ta merrnin si model dhe udhëzues ishte i Dërguari i Allahut, sepse sahabët e dinin shumë mirë se pëlqimi i Allahut mund të arrihej vetëm se duke iu bindur profetit të Tij. Në një version të hadithit në Muslim, shtesa vijuese, e cila nuk përfshihet në transmetimin e mësipërm, ekziston në fillim të thënies së Numan Ibn Beshirit: “A nuk shijoni aq shumë ushqim dhe pije sa dëshironi?”

Ky është një paralajmërim për njerëzit që janë në gjendje të mirë. Sepse, ajo fjali shtesë tregon se sahabët dhe myslimanët arritën gjithçka që dëshironin në fund të një periudhe të caktuar. Duhet të jetë e denjë për njerëz të tillë të mos harrojnë si ditët e varfërisë dhe të vështirësive në të kaluarën, ashtu edhe vëllezërit e tyre që nuk i kishin ato bekime.

Çfarë mësojmë nga kjo fjalë?

1. Profeti i përjetoi të gjitha llojet e problemeve dhe vështirësive të jetës dhe i duroi ato.
2. Ka mësime që duhen marrë nga çdo fazë e jetës së Profetit.