Bujaria, një virtyt që buron prej besimit
Bujaria përfshin dhënien e të tjerëve, jo thjesht me bollëk, por ato gjëra që rrisin mirëqenien e tyre. Bujaria nuk nënkupton gjithmonë dhënien e parave, por shtrihet në gjëra të ndryshme si pasuria, koha, vëmendja, ndihma, inkurajimi, mbështetja emocionale dhe shumë më tepër, pa pritur një shpërblim në këmbim. Në një nivel më të gjerë, bujaria përfshin gjithashtu synimet e pastra të një individi për të kërkuar të mirën e përbashkët të shoqërisë dhe për të kontribuar në mirëqenien e saj.
Gjithmonë besnik ndaj sjelljeve dhe vlerave fisnike që ai mishëronte, Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) zotëronte një pjesë të madhe të kësaj vlere.
Hadithi i mëposhtëm ndihmon për të ndriçuar zemërgjerësinë e Profetit Muhamed në dhurimin e të tjerëve pa hezitim. Ebu Dherri (r.a) transmetoi se një mbrëmje ai po ecte me të Dërguarin e Zotit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të), kur ai i tha: “O Ebu Dherr! Nëse mali i Uhudit do të kthehej në ar për mua, nuk do të doja që tri net të kalonin duke mbajtur një dinar të vetëm, përveç asaj që do të lija për të paguar borxhet e mia.”
Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) ishte bujar me kohën e tij dhe mbështetjen për të gjithë ata që kishin nevojë për to. Ai do të dëgjonte ankesat e njerëzve dhe do të plotësonte nevojat e tyre. Enes ibn Maliku (r.a) ka thënë: “Një vajzë skllave nga Medina do të kapte dorën e Profetit dhe do ta merrte atë ku të dëshironte [për të marrë parasysh nevojat e saj]”.
