Puna më pengon të fal namaz, çfarë duhet të bëj?

Është shumë e rëndësishme që një musliman të mbajë ekuilibrin e fesë dhe botës në jetën e tij, sepse cdo mysliman ka disa detyra për të bërë. Deri në çfarë mase do të zënë një vend në jetën e tij detyrimet fetare, në çfarë mase ai do të jetë i angazhuar në punët e kësaj bote dhe deri në çfarë mase do të jetë në gjendje t’i japë hakun Allahut duke i bërë këto?  

Arritja e këtij ekuilibri sado e pamundur mund të duket në këtë botë kaq dinamike, me kaq shumë tundime, ndodh dhe madje bëhet shumë e lehtë për një besimtar pasi ai e rregullon jetën në dritën e fesë. Me fjalë të tjera, një person do të shikojë se si është vendosur ky ekuilibër në Kur’an dhe Sunet dhe do të rregullojë qëndrimin dhe sjelljen e tij duke i përmbushur këto detyra në përputhje me rrethanat. Përndryshe, përpjekja për të vendosur këtë masë me arsye dhe logjikë pa vizituar botën e ndritur të shpalljes nuk do të çojë në një rezultat të saktë. Në fund të fundit, a nuk është një nga qëllimet e dërgimit të profetëve për të na treguar këtë rrugë? 

Allahu Teala në një ajet thotë: “Përpiquni që me këtë pasuri që ju ka dhuruar Allahu ta begatoni shtëpinë e përhershme të ahiretit, por mos harroni pjesën tuaj nga kjo botë! (mbani mjaftueshëm për nevojën tuaj). Bëju mirë njerëzve ashtu siç të ka dhuruar Allahu…” (Sure Kasas, 28/77).

Me këtë, Zoti ynë na tregon se si mund të vendoset ky ekuilibër duke shmangur teprimin dhe nënvlerësimin. Me fjalë të tjera, njeriu nuk do të lërë të gjithë botën dhe do të shkojë në manastire si priftërinjtë dhe klerikët, as nuk do të bjerë në dashurinë për të qenë skllav i botës duke u zhytur në botë me gjithçka. Ai do të mendojë për qëllimin e ardhjes së tij në dynja në çdo kornizë të jetës së tij dhe nuk do të harrojë se dynjaja është një fushë e ahiretit. Ai do t’i vlerësojë gjërat që i vlerëson Allahu dhe do t’i rregullojë gjërat e tij të domosdoshme në përputhje me rrethanat. Përndryshe, nuk do të ishte e mençur të shpenzosh gjithë kohën tënde për këtë jetë të përkohshme në këtë botë dhe të mos bësh asnjë përgatitje për ahiretin, që është vendprehja e përjetshme. 

Edhe feja jonë i kushton rëndësi të madhe punës dhe kemi marrë shumë hadithe nga Profeti që e inkurajojnë këtë. Megjithatë, puna e madhe për ushqimin e dikujt nuk duhet ta pengojë kurrë atë nga kryerja e detyrave të tij fetare. Përndryshe, puna më e rëndësishme do të braktiset dhe do të trajtohen punët dytësore. Sido që të jetë, në ajet thuhet se “mos e harro pjesën tënde në këtë botë” kur kërkon të shfrytëzosh mundësitë për ahiret. Në një ajet tjetër, Allahu i Madhëruar thotë seAi i krijoi njerëzit dhe xhinët për ta adhuruar Atë.” Por për vazhdimin dhe ecurinë e jetës ka detyrim të punosh dhe të fitosh. Në këtë pikë, ne do ta vendosim këtë ekuilibër duke marrë jetën e Zotit tonë si udhërrëfyes. 

Një aspekt i çështjes është ky; ndjeshmëria ndaj jetës fetare, dëshira për të përmbushur detyrat fetare etj, gjërat janë të lidhura kryesisht me besimin e personit në domosdoshmërinë e tyre. Pra, njeriu duhet të vazhdojë jetën e tij duke iu bindur me ndjeshmëri urdhrave dhe ndalesave të fesë dhe të largojë pengesat që mund ta pengojnë këtë në jetën e tij ose ta bëjë fenë të përshtatshme për të jetuar. Kur shikojmë obligimet që feja ua ngarkon njerëzve, kuptohet se përmbushja e këtyre nuk është një vështirësi që do t’i vërë njerëzit në telashe. Feja jonë, në përgjithësi, mbart në frymën e saj parimet e “lehtësisë” dhe “zbatueshmërisë”. Për shembull, kur shikojmë namazin që puna jote nuk të lejon ta kryesh; Do të shihet se është një akt adhurimi që mund të përmbushet nëse njeriu kursen një orë nga njëzet e katër orët e tij. Me fjalë të tjera, kur një besimtar kursen një orë me abdes dhe përgatitje të tjera, ai lehtë mund ta kryejë namazin e tij, i cili është shtylla e fesë sonë dhe që përmendet në më shumë se njëqind vende në Kuran dhe që ne mundemi. Në përgjithësi, namazi i mëngjesit, i akshamit dhe i natës mund të falet jashtë orarit të punës. Dreka dhe pasditja mund të bëhen duke gjetur kohë të përshtatshme me një llogaritje të mirë paraprakisht. Përndryshe, nuk mund të ketë asnjë biznes apo profesion që mund të jetë arsyetim për një musliman që të braktisë namazin e tij. Sepse, në Kuran, namazi është urdhëruar të falet edhe gjatë luftës dhe se si do të ndodhë kjo është përmendur gjerësisht. 

Së fundi, mund të themi se; Para së gjithash, nuk duhet të neglizhojmë në përmbushjen e farzeve. Për këtë, ne duhet ta organizojmë punën tonë sipas adhurimit tonë. Nëse ne bëjmë përpjekje të mjaftueshme në këtë çështje, sigurisht që Allahu do të na marrë dorën dhe do të na japë një rrugëdalje dhe një rrugë të lehtë, inshaAllah. 

 

 

 

 

Postime të ngashme

%d bloggers like this: