Kuptimi i takva-së

 

 

Takva përkufizohet si frika ndaj Allahut kur një person i frikësohet Allahut të Plotfuqishëm atëherë ai nuk do të bëjë mëkate. Takvaja përfshin vetëdijen dhe frikën ndaj Allahut si dhe devotshmërinë. Devotshmëria në thelb është drejtësi që mund të arrihet vetëm me bindjen ndaj Allahut të Plotfuqishëm dhe të përmbahet nga ndalesat e Tij. Mund të themi se Takvaja është çelësi i lumturisë dhe suksesit në këtë jetë dhe në ahiret. Takvaja vepron si një kanal përmes të cilit muslimanët lidhen me njëri-tjetrin në shoqëri dhe gjithashtu një mjet për të lidhur veprimet e tyre. 

Rëndësia e Takvasë në Islam

Vetëm Allahu është Krijuesi i kësaj bote dhe Ai është Më i Mëshirshmi për mbarë njerëzimin e Tij, përmendet vazhdimisht në Kuran. Bindja ndaj Zotit të madh nuk kufizohet vetëm në përmbushjen e veprimeve fetare, por të qenit moral në çdo aspekt të jetës, siç vërehet në ajetin vijues të Kuranit të Shenjtë: “O ju që besuat! Kur bëni ndonjë këshillim të fshehtë, mos e bëni atë për mëkat, keqbërje dhe mosbindje ndaj të Dërguarit (Muhammedit a.s.), por bëjeni atë për el-Birr (drejtësi) dhe takva (virtyte dhe devotshmëri) dhe kini frikë Allahun të cilit i drejtoheni.” (Kuran, 58:9) Nga ky ajet tregon se Takvaja do të thotë shumë më tepër se thjesht devotshmëri: është kombinim i besimeve, vetëdijes dhe qëndrimeve tona. Është një kujtesë për të qëndruar në rrugën e drejtësisë, mirësjelljes dhe njohjes së dallimit midis së drejtës dhe së gabuarës. Ka të bëjë me të paturit e ndërgjegjes së Zotit për sa i përket njohjes dhe bindjes së të gjitha urdhrave të Tij, duke përfshirë jo vetëm frikën prej Tij, por edhe veprimin në të gjitha drejtimet e Tij. Në Kuran, Allahu thotë: “O ju që keni besuar! Kini frikë Allahun dhe jini me ata që janë të vërtetë (me fjalë dhe vepra). (Kuran, 9:119) 

Në Kuranin Famëlartë dhe në Sunetin e Shenjtë, Takvaja përkufizohet si koncepti i mbrojtjes nga zjarri duke ndjekur urdhrat e Allahut të Madhëruar, duke bërë atë që Ai (sët) ka urdhëruar dhe duke shmangur atë që Ai (sët) ka ndaluar. Shumë ajete në Kuran tregojnë për këtë: “Dhe të Allahut janë gjithçka në qiej dhe gjithçka në tokë. Dhe, me të vërtetë, Ne u kemi rekomanduar ithtarëve të librit para jush dhe juve (o muslimanë) që t’i frikësoheni Allahut dhe t’i përmbaheni Atij, e nëse nuk besoni, atëherë e Allahut është gjithçka që gjendet në qiejt dhe gjithçka që gjendet në tokë dhe Allahu është përherë i pasur, i denjë për çdo lavdërim.” (Kuran, 4:131) Takvaja vepron si një pengesë ndërmjet muslimanëve dhe zemërimit dhe pakënaqësisë së Allahut (SËT). Pejgamberi a.s. në hadith ka thënë: “Kini frikë Allahun sepse ai është grumbullimi i të gjitha të mirave.” Nga ajetet dhe hadithet e mësipërme, mund të konkludojmë se nëse duam të jemi të suksesshëm, dhe duam të marrim bekimet dhe kënaqësinë e Allahut, atëherë duhet t’i frikësohemi dënimit të Allahut dhe të duhet të bëjmë vepra të mira, të cilat janë burimi i kënaqësisë së Allahut të Plotfuqishëm. 

Duke e mbyllur këtë shkrim, le të prekim një veçori tjetër të njerëzve që kanë arritur takvanë bazuar në atë që thuhet në Kuran:  

Ata gjithmonë e kujtojnë Allahun kur janë në këmbë, ulur ose shtrirë anash. Ata meditojnë provat e jashtme dhe të brendshme që do t’i çojnë në ekzistencën dhe unitetin e Tij dhe i luten Zotit të tyre si vijon: “Zoti ynë, këtë nuk e krijove kot, Ti je i madh, na ruaj nga mundimi i zjarrit! Zoti ynë, kur e fut dikë në zjarr, e ke shkatërruar, zullumqarët nuk kanë ndihmës. Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës që thërriste për besim duke thënë: “Beso në Zotin tënd” dhe besuam menjëherë. Zoti ynë, na i fal mëkatet, na i mbulo të këqijat dhe na merr shpirtrat me të mirët. Zoti ynë, na jep atë që u premtove të dërguarve të tu dhe mos na turpëro në Ditën e Gjykimit. Sepse ju nuk do ta shkelni premtimin tuaj.” (Âl-i İmran, 3/191-194)