Është Ai (xh.xh) që krijoi çdo gjë

T’ia japësh të gjitha gjërat një gjëje (t’i bësh të gjitha gjërat një) është më e lehtë sesa ta përpjesëtosh një gjë tek të gjitha gjërat. Për krijimin e një grimce (molekule) ka nevojë për tërë gjithësinë. Ai që s’e krijon dot tërë gjithësinë, nuk e krijon dot një molekulë të vetme. Sepse brenda materies ekziston nevoja e gjërave për njëra-tjetrën, marrëdhënia e ngushtë e gjërave me njëra-tjetrën.

Ta vësh një njësi ushtarake nën komandën e një komandanti është mënyra më e thjeshtë dhe e lehtë e administrimit, kurse komandantin ta bësh ushtar e ushtarët komandantë e ta vësh atë ushtar nën komandën e tërë atyre komandantëve, është mënyra më e vështirë dhe absurde e administrimit.

T’ia atribuosh tërë gjithësinë Zotit është e njëjta gjë sikur t’ia atribuosh Atij krijimin e një qelize. Në të njëjtin rezultat të çon edhe e kundërta. Domethënë, kush ta ketë krijuar një molekulë, ka krijuar edhe gjithësinë. Si krijim, nuk ka ndryshim mes krijimit të molekulës dhe planetit, mikrobit dhe rinocerontit, pikës dhe detit, pjesës dhe të tërës. Ai që s’mundet ta krijojë planetin, rinocerontin, detin, të tërën, nuk mund ta zotërojë molekulën, mikrobin, pikën e ujit, pjesën!

Postime të ngashme

%d bloggers like this: