Namazi i falur në kohë

 

 

Vonesa e namazit është humbje e tij 

Në një thënie të urtë thuhet: “Ata që e shtyjnë për më vonë, shkatërrohen” (Gazali, Ihja, 4/58).  

Kur njeriu mbetet vetëm me nefsin, e pushtojnë ndjenjat/nxitjet egoiste dhe satanike dhe shpeshherë e këshillojnë atë që ta vonojë namazin. Duke e lënë për më vonë, ai humb kohën në fazën e parë dhe namazin në fazën tjetër. Aq shumë, saqë kur lihet namazi në një kohë, bëhet e vështirë të falesh në kohën tjetër. Ndërsa e lë për më vonë, njeriu ftohet nga namazi. Ndërsa vazhdon të shtyjë, ai largohet nga adhurimi. Si rezultat, kalojnë ditë, javë, muaj dhe madje vite dhe ai nuk mund t’i kushtohet lutjes. 

Mënyra për të shmangur një pengesë të tillë është të mos e vononi namazin për më vonë. Nëse harrohet herë pas here, duhet kërkuar mënyra për ta falur menjëherë sapo të të kujtohet. Në fakt, në hadith thuhet: “Kush harron një namaz, duhet ta falë menjëherë kur ta kujtojë. Një lutje e harruar nuk ka shlyerje tjetër përveç këtij.” (Buhariu, Mevâkît 37; Muslim, Mesâcid 314). 

Në Kuran “Mjerë ata që falin namazin, të cilët e lënë pas dore namazin e tyre”. (Maun, 107/4-5) urdhërohet.  

Sipas disa komentuesve, kuptimi i shprehjes “e lënë pas dore namazin” është humbje e vetë namazit ose kohëve ose metodave të tij. Kjo është një nga çështjet që duhet shmangur, nëse është zakon që të mos kryhet në herën e parë dhe më së shumti të vonohet, qoftë në formën e mosrespektimit të rregullave dhe kushteve siç janë urdhëruar. (Tefsîru Ibn Kethiri, Tefsiri i sures Mâun). 

Disa këshilla për ta bërë më të lehtë kryerjen e namazit në kohë 

1. Bërja e parimit të respektimit sa më shumë të kohëve të para të namazit është e rëndësishme për ruajtjen e kohëve të namazit. Ka shumë dobi praktike që mund të fitohen duke falur namazin në kohën e parë. Në hadithe inkurajohet falja e namazit në kohën e parë. Ummu Ferve (r.anha) transmeton se kur u pyet: “Cila vepër është më e mirë?” Ai tha:“Namazi i falur me kohë!”  (Tirmidhiu, namazi 127). Edhe pse është e detyrueshme që të kryhet në një periudhë kohore ndërmjet kohës së parë dhe të fundit të namazit, ka virtyt në kohën e parë dhe falje në kohën e fundit. Abdullah b. Në hadithin e transmetuar nga Omeri (r.a.) thuhet në vijim: “Ka pëlqimin e Allahut në kohën e parë të namazit. Në kohën e fundit, ka falje.”
2. Falja e namazit në xhami apo mesxhide e bën më të lehtë kryerjen e tij në kohë. Në fenë tonë, vendet e lutjes si xhamitë dhe mesxhidet kanë funksione të rëndësishme. Njëra prej tyre është të sigurohet që lutjet të falen rregullisht në kohë dhe me xhemat. Siç thuhet në hadith: “Çdo hap që hidhet drejt vendeve të namazit, e cila është si shtëpia e Allahut, i sjell shpërblim dhe vepra të mira pronarit të saj, ia ngre gradën dhe i fal mëkatet”. (Muslim, Masâcid 282) 
3. Kujdesi ndaj faljes me xhemat e bën më të lehtë edhe vazhdimin e namazit edhe faljen e tij në kohë. Ata që nuk mund të gjejnë mundësinë për t’u falur në xhami ose mesxhide, mund ta bëjnë këtë me individë që mund të formojnë një xhemat në shtëpi ose në një vend tjetër. Namazi i falur me xhemat është më i lartë si për sa i përket pranueshmërisë ashtu edhe rritjes së shpërblimit të tij shumëfish. Është transmetuar në hadithe se namazi me xhemat është njëzet e pesë apo njëzet e shtatë gradë më i virtytshëm se namazi individual (Buhari, Ezani 30; Muslim, Masâcid 249).