Cili është kuptimi i vërtetë i pendimit?

Pendimi është një hap kryesor në rrugën drejt Allahut. Shumë thonë që pendimi është hapi i parë. Sidoqoftë, ne shpesh kemi një qëndrim shumë negativ ndaj pendimit. Disa njerëz mendojnë se pendimi do të thotë të pranosh që je një humbës ose që kurrë nuk e harron mëkatin tënd. Por pendimi do të thotë të vendosësh të kthehesh tek Allahu. Kjo është arsyeja pse besimi është një akt pendimi, sepse e lini mosbesimin dhe i ktheheni besimit. Aktet tona të bindjes janë një lloj pendimi, sepse ne e lëmë mosbindjen dhe angazhohemi t’i bindemi Allahut. Po kështu, veprat tona të virtytshme janë një lloj pendimi, sepse ne lëmë gjëra fajësuese dhe çështje të papëlqyeshme dhe angazhohemi të bëjmë atë që është më mirë. Çdo stacion i udhëtimit drejt Allahut ka kuptimin e pendimit në të. Të largohesh nga distanca dhe të kthehesh tek Allahu.

Praktikisht, si e përvetësojmë pendimin në jetën tonë? Së pari, ne angazhohemi për të kërkuar Allahun dhe dëshirojmë të kthehemi gjithnjë tek Allahu. Kështu, ne punojmë për të korrigjuar besimin tonë: të mësojmë besime të shëndosha dhe të përpiqemi t’i jetojmë ato në jetën tonë. Lëreni frikën nga tjetri përveç Allahut, lini shpresën tuaj nga tjetër përveç Allahut, lini kërkimin tuaj për tjetër përveç Allahut. Ju lini shprehje më të vogla të besimit për njëshmërinë e pastër Hyjnore që është se besoni tek Një, kërkoni Një, mbështeteni tek Një, shpresoni tek Një, e doni Një.

Ka edhe pendim në lidhje me veprimet tona, që është që ju të lini mëkatin, të angazhoheni për të lënë mëkatin, të lini të papëlqyeshmit, të lini gjëra që nuk ju sjellin dobi në jetë, të lini gjëra jo të pëlqyeshme për Allahun dhe t’i ktheheni Allahut në bindje. Udhëtimi vazhdon në shkallë pendimi. Kjo cilësi e pendimit, për tu kthyer gjithnjë tek Allahu, e bën zakon. Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) na tha se ai kërkon faljen e Allahut dhe pendohet 70 herë në ditë.

Ju mund të keni zakone të këqija që keni fituar që janë të folurit keq, si përgojimi, tregimi i thashethemeve, etj. Mund të keni zakone të këqija që lidhen me disa dëshira tuajat. Zakonet e këqija në lidhje me llojin e argëtimit që ju dëgjoni ose shikoni. Këto janë ditët e jetës tuaj. Vendosni për të lënë zakonet tuaja të këqija. Vendosni ta lini atë dhe të mos ktheheni tek ajo për hir të Allahut të Lartësuar. Pastaj, çdo herë që gaboni, rinovoni pendimin tuaj.

Pas çdo lutje, bëj një pauzë dhe pendohu sinqerisht si pjesë e lutjes. Mos u pendo vetëm me gjuhë, sepse pendimi nuk është një veprim i gjuhës. Ne themi Estagfirullah: Unë kërkoj faljen e Allahut. Kjo është si të thuash më vjen keq, por pendimi është akti i lënies në të vërtetë të asaj gjëje për të cilën po thua se të vjen keq. Pa pendim, kërkimi i faljes është vetëm fjalë pa realitet. Pendimi dhe kërkimi i faljes së bashku janë dritë mbi dritë.

Ky pendim është çelësi. Allahu Më i Larti thotë në Kuran: “Me të vërtetë Allahu i do ata që pendohen vazhdimisht.” [Kuran 2: 222] Pendimi është një dhuratë madhështore nga Allahu. Çfarë duhet të bëjmë që të kthehemi tek Allahu? Ju mund të keni një jetë të tërë që të largoheni nga Allahu, por pendoheni dhe Allahu po pret të pranojë pendimin tuaj. Dera është e hapur. Thesaret janë plot. E vetmja gjë që duhet të bësh është të trokasësh në derën e Allahut me pendim dhe do të zbulosh se dera nuk u mbyll asnjëherë edhe nëse u ngatërrove.

Nuk ka rëndësi se sa herë nuk keni arritur ta thoni atë zakon të mëkatit, sa herë keni ndjekur të njëjtën dëshirë, të njëjtën gabim, të njëjtin zakon të keq, kthehuni tek Allahu me pendim.

Çelësi i pendimit është ajo që tha Ali ibn Ebi Talib (r.a), “Pendimi i vërtetë është të lësh mëkatin në një mënyrë të tillë që të mos kthehesh më kurrë tek ai”.