Zoti është i pastër dhe pranon vetëm atë që është e pastër

Profeti (a.s.) na tregon se Allahu pranon prej lëmoshës vetëm atë që është e pastër, qoftë ajo edhe sa vlera e një kokrre hurme. Ai e pranon atë me të Djathtën e Tij dhe ia shumëfishon shpërblimin atij që jep, ashtu sikurse njeriu kujdeset për kafshën e tij të vogël derisa ajo të rritet.

Në Librin tonë të lavdishëm thuhet se Allahu do të shkatërrojë interesin (kamatën) dhe do të rrisë sadakanë (bamirësinë). (shih Bekare, 2/276) Hadithi më sipër shpjegon se si sadakatë e dhëna nga fitimet hallall rriten nga Allahu me një shembull që të gjithë mund ta kuptojnë. Një person që ka një mëz të bukur (kalë të ri) kujdeset shumë mirë për të dhe e ushqen atë në mënyrë që të bëhet një kalë i madh. Në mënyrë të ngjashme, Allahu e pranon sadakanë qoftë sa një hurmë e vetme të dhënë nga mallrat hallall dhe e rrit atë derisa të bëhet si një mal për nga sasia ose shpërblimi për atë person. Si rezultat, një person që i jep një pëllëmbë të vetme si sadaka konsiderohet të ketë dhuruar diçka aq të madhe sa një mal. Rritja e sadakasë nga Allahu është përmes shumëzimit të shpërblimeve dhe mirësive të tyre.

Sidoqoftë, siç thuhet në formë kushti në hadith, është shumë e rëndësishme që sadakaja të jepet nga para ose mallra të fituara në mënyrë të ligjshme, sepse Allahu kurrë nuk do të pranojë ndonjë sadaka që nuk është hallall dhe e pastër. Të pranosh sadaka të dhënë nga mallra ose para haram do të thotë të urdhërosh haram, i cili kurrë nuk mund të mendohet për Allahun. Prandaj, ajo që ka rëndësi nuk është sasia e sadakasë, por dhënia e saj nga mallrat hallall ose paratë e tilla. Vetëm fjalët dhe veprat e pastra mund të arrijnë nivelin e pranimit te Allahut i Madhëruar. Ai që dëshiron lartësim duhet së pari t’i kushtojë vëmendje cilësisë së tij.

Malli dhe pasuria hallall nuk harxhohen kot. Fitimet hallall nuk harxhohen kot; ata nuk shkojnë te ata që nuk janë të denjë për ta. Nuk është e nevojshme që një person që ka një pasuri të holla hallall të mendojë “kujt do t’i jap sadaka”, të kërkojë ose të marrë këshilla nga njerëzit përreth tij. Kjo para e pastër do ta gjejë personin e denjë për të. Me fjalë të tjera, para se të kërkoni një njeri të mirë duke menduar “kujt duhet t’i jap sadaka”, është e nevojshme “t’i kushtoni vëmendje fitimit të parave të pastra dhe hallall”.

Deklarata ‘fe innallahe jakbeluha bi jeminihi’, e cila përdoret për Allahun dhe që do të thotë “Allahu e pranon atë sadaka të pastër me dorën e Tij të djathtë”, në hadith na tregon se Allahu e pranon atë bamirësi. Përndryshe, nuk është e mundur t’i atribuohet një dorë apo këmbë Allahut të Madhërishëm. Ai nuk është si çdo krijesë dhe nuk mund të krahasohet me asnjë qenie.