Fëmijët, stolitë e jetës së kësaj bote
Duke u shprehur si më poshtë, Kur’ani, thekson se, në kuptim të përgjithshëm, pasuria dhe fëmijët janë stoli dhe madhështi e jetës së kësaj bote dhe na kujton se s’duhen nënvleftësuar. Ndërkaq, këta janë aspekti material i kësaj bote, pra dhe që zbehet, prishet e që të shqetëson:
“Pasuria dhe fëmijët janë stolia e jetës së kësaj bote, kurse gjërat e pavdekshme, punët e mira, kanë më shumë vlerë te Zoti yt dhe janë të denja për ta lidhur shpresën pas tyre!” (Kur’ani, Kehf, 18/46)
Kjo do të thotë se pasuria e kësaj bote nuk është diçka me të cilën duhet krenuar. Në vetvete, as fëmija nuk është një gjë me të cilin duhet krenuar. Vetëm në jetën tjetër këta, duke u kthyer kah Allahu, arrijnë vlera mbi vlera dhe futen në radhën e gjërave të mira e mbetëse. Dhe, kur kthehen në gjëra të mira, ndërsa këtu janë sa një farë, në jetën tjetër bëhen pemë madhështore me degët gjer në qiej që rëndojnë nga frutat!
Këto specifika që u përpoqëm t’i shtjellojmë, janë specifika jetëdhënëse që, si principe të parashtruara për ne nga Kur’ani, përcaktojnë rrugën dhe mënyrën më të drejtë. Këto ndodhen vetëm në barnatoren e lartë të Kur’anit dhe brenda sistemit të thurur me duart mirësindjellëse e të begata të të Dërguarit të Madh (s.a.s.) dhe të përfaqësuar prej tij. Kurse kthimi i zbulesës hyjnore në vesh të thirrjes së lartë të Sunnetit dhe marrja jetë prej tij është krejtësisht një çështje përkatësie.