Emri i Zotit “Samed”, Streha e Përjetshme
Ka shumë raste kur ne nuk e dimë kujt ose ku të drejtohemi. Ne kemi nevoja dhe aspirata, dëshira dhe shpresa; ngatërrohemi; dhe keni nevojë për dikë për të folur. Ne kemi nevojë për strehim nga stuhia.
Emri i Zotit, “Es-Samed” është i ngjashëm në këtë drejtim. Sipas Gazaliut, Es-Samed do të thotë “Ai të cilit i drejtohet në kohë nevoje dhe Ai të cilit i drejtohemi për të përmbushur shpresat dhe dëshirat tona.” Kjo ndodh sepse sundimi përfundimtar arrin tek Ai.
Në fjalor, As-Samed është përcaktuar si e përjetshme; të mbetet i paprekur ose i pandryshuar; të synosh ose t’i drejtohesh; diçka që është e fortë, pa vrima ose zbrazëti brenda; dhe Sunduesi përfundimtar ndaj të cilit bindemi. Ne themi ‘sumud’ (nga e njëjta rrënjë s-m-d) për të shprehur qëndrueshmërinë dhe drejt udhëzimin. Ali Ibn Ebu Talibi (r.a.) ka thënë:
فصمدا صمدا حتى يَتَجلى لكم عمود الحق
“Pra, qëndroni të vendosur, qëndroni të patundur (samdan samdan) derisa të arrini tek e vërteta.”
Në këtë kuptim, Zoti është Ai të cilit i drejtohemi për nevojat dhe dëshirat tona. Ai është qëllimi ynë përfundimtar, sepse Ai është Sunduesi, i Përjetshmi, Ai që mbetet i vendosur dhe i pandryshuar. Nëse është kështu, kujt tjetër mund t’i drejtohemi?
