“Na mjafton Allahu, ai është mbrojtësi më i mirë”

Nga frytet më të mëdha të imanit dhe nga cilësitë më të mira të besimtarit është kur ai ҫështjen ia beson Allahut (xh.sh.), mbështetet tek Ai, është i bindur në premtimet e Tij, i kënaqur me atë që i është ndarë nga rizku. Kur besimtari mbështetet t
Zoti i tij duhet të jetë i bindur se ndihma, furnizimi, shpëtimi do t’i vijnë që në këtë botë, pa ndërprerje. Kur Ibrahimin (a.s.) e hodhën në flakën e zjarrit, ai shpëtoi e
tha: “Na mjafton Allahu, Ai është mbrojtësi më i mire”, e Allahu (xh.sh.) zjarrin djegës e shndërroi në ftohtësi dhe e bëri shpëtim për Ibrahimin (a.s.).

Po ashtu kur Muhammedin (s.a.v.s.) së bashku me shokët e ndershëm të tij e kërcënuan ushtritë e jobesimtarëve dhe ҫetat e idhujtarëve, ata deklaruan: “Na mjafton Allahu, Ai është mbrojtësi më i mirë. Dhe ata pa i gjetur kurrfarë e keqe fituan begati e mirësi të mëdha nga Allahu, dhe arritën edhe kënaqësitë e Tij. Allahu është dhurues i madh”. ( Kur’an 3:174).

Me të vërtetë, njeriu me aftësitë që posedon, sado të dalluara e të larta të jenë, nuk do të kishte mundur kurre që të përballojë ngjarjet e jetës e t’i kalojë ato pa ndihmen e Atij qe e krijoi në mënyrën më të përsosur, ngase është krijesë e dobet dhe fuqia e tij është e kufizuar në ҫdo hapësirë vendi a kohe. Mirëpo me mbështetjen e tij tek i Fuqishmi dhe besimi e bindja në Allahun (xh.sh.) e bën atë t’i tejkalojë të gjitha vështiresite me nje fuqi e vrull, që sikur të ishin tubuar të gjithë njerëzit dhe xhinnët nuk do të kishin mundur t’i ofrojnë ndihmë as sa nje grimcë në krahasim me atë të Allahut (xh.sh.).