Engjëjt shëtitës në tokë
“Allahu i Lartësuar ka një grup engjëjsh veçmas atyre që shkruajnë veprat e njeriut, të cilët shëtisin në tokë. Kur gjejnë një grup njerëzish që e përmendin Allahun i thërrasin njëri-tjetrit:
‘Ejani tek ajo që po kërkoni!’
Ata mblidhen të gjithë atje, i rrethojnë ata njerëz me flatrat e tyre, duke formuar rrathë që arrijnë deri në qiell. Mbi këtë situatë Allahu i Lartësuar u thotë:
“Në çfarë gjendje i latë robërit e Mi?”
-“Duke të falënderuar dhe duke të madhëruar Ty.”
“Vallë, a më kanë parë ata, që më falënderojnë në atë mënyrë?”
-“Jo.”
“Po nëqoftëse do të më kishin parë, çfarë do të bënin?”
-“Do të të madhëronin dhe do të të falënderonin edhe më shumë.”
“Çfarë dëshirojnë ata?”
-“Ata dëshirojnë Xhennetin.”
“Por a e kanë parë ata Xhennetin, që e duan?”
-“Jo.”
“Po nëqoftëse do ta kishin parë, çfarë do të bënin?”
-“Do ta dëshironin më shumë atë.”
“Prej çfarë gjëje më kërkojnë mbrotje robërit e Mi?”
-“Prej dënimit të zjarrit.”
“Por a e kanë parë ata zjarrin, që kërkojnë mbrojtje prej tij?”
-“Jo.”
“Po nëqoftëse do ta kishin parë, çfarë do të bënin?”
-“Do të largoheshin dhe do të frikësoheshin më shumë prej tij.”
“O engjëjt e Mi! Jeni dëshmitar që Unë i kam falur ata robër.”
-“O Zot! Midis tyre ishte edhe një person, që nuk kishte ardhur me qëllimin për të të përmendur Ty, por për të kërkuar diçka nga dikush prej tyre.”
“Ata janë një popull i tillë, kushdo që ulet me ta nuk del i humbur.”
Buhariu, Libri i lutjeve, 66; Ahmed b. Hanbeli, Musned, 2/251-252, 358-359.