Cili është shpërblimi i dhënies së iftarit?

I Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimi qofshin mbi të, ka thënë:

“Kushdo që i ofron vakt vëllait, motrës së tij myslimane në kohën e iftarit (vaktin e ngrënë nga myslimanët duke e prishur agjërimin pas perëndimit të diellit gjatë muajit të Ramazanit), ai fiton aq sa shpërblimi i tyre. Ai nuk pakëson asgjë nga shpërblimi i agjëruesve.” (Tirmidhî, Sawm: 82; Ibn Maxheh, Sijam: 40)

Me fillimin e Ramazanin nisin edhe ftesa të ndryshme për pjesëmarrje në iftare. Ne ftojmë miqtë dhe të afërmit tanë për iftar; ne gjithashtu marrim pjesë në ftesat e tyre dhe hamë iftar së bashku. Kjo traditë e bukur u mundëson njerëzve të afrohen dhe gjallëron gjithashtu ndjenjat e ndihmës ndaj njëri-tjetrit dhe të bujarisë.

Ndërsa hadithi inkurajon ofrimin e vaktit të agjëruesit, siç mësojmë nga një hadith tjetër, Profeti Muhamed (a.s) thotë se është e mundur të ofrohet iftar edhe me një gllënjkë ujë, një  gotë qumësht ose me një hurmë të vetme.

Kështu, dikush mund të ofrojë iftar pa ekstravagancë dhe kosto të tepruar. Dikush mund të bëjë përgatitje dhe ofertë në përputhje me rrethanat e dikujt. Në hadith, Profeti Muhamed (a.s) na informon për kufirin e tij më të ulët dhe tregon se i njëjti shpërblim mund të merret gjithashtu duke ofruar një sasi të vogël.

Është gjithashtu e inkurajuar të marrësh pjesë në ftesën e iftarit të vëllait apo motrës tënde dhe të lutesh për ta.

Ndërsa Abdullah ibn Zubejri, Allahu qoftë i kënaqur me të, transmeton se Profeti (a.s) hëngri iftar në shtëpinë e Sa’d ibn Muadhit, Allahu qoftë i kënaqur me të, dhe u lut për ta si më poshtë:

“Le të hanë agjëruesit iftar bashkë me ju, le ta hanë ushqimin tuaj të devotshmit dhe le luten engjëjt për faljen tuaj!” (Musned, 3:138)