Profeti Lut (a.s) dhe shkatërrimi i popullit imoral të Sodom-it Profeti Lut dhe hkatërrimi i Sodom-it
Nuk ishin veçse engjëjt Mikail, Xhebrail e Israfil
Dielli ishte mu në kulm të qiellit. Ishte kohë dreke dhe profeti Ibrahim, pas një ligjërate prekëse e të vlefshme, plot këshilla e urtësi për njerëzit, ishte ulur në prag të derës së vet e mendonte me mall djalin e tij të vetëm, Ismailin. Ai ishte tani shumë larg. Sa prova kishin kaluar së bashku, […]Lexo më shumë
Përgatitjet për rrugë kishin mbaruar. Tre udhëtarët e shenjtë, profeti Ibrahim, gruaja e tij Haxheri dhe Ismaili i vogël, pasi kishin kapërcyer vendin e tyre, ishin drejtuar nga një vend i panjohur nëpër shkretëtirën arabe. Ky udhëtim e kishte një mister, kjo ishte e qartë, po çfarë ishte ai? Një mëngjes, Ibrahimi kishte dalë përballë […]Lexo më shumë
Vitet rrodhën sërish, koha kaloi. Plot njerëz lindën, të tjerët vdiqën. Pas popullit të zhdukur Ad, historia shënon popullin Themud. Në skenë luhej sërish e njëjta lojë. E njëjta tragjedi. Edhe Themudët ishin një popull që kishte harruar rrugën e Zotit e i ishte kthyer idhujtarisë. Zoti (xh.sh.) zgjodhi njërin nga ata për t’u kujtuar […]Lexo më shumë
Errësira kishte përfshirë botën, njeriu sërish kishte rënë në kurthin e shejtanit dhe e kishte braktisur virtytin e adhurimin për Zotin e Vërtetë. Disa njerëz adhuronin idhujt që i bënin me duart e veta, disa yjet, disa mbanin për perëndi pemë të lashta shekullore, disa të tjerë Diellin a Hënën. Veprimet e të gjithëve ishin […]Lexo më shumë
Vitet rrodhën shpejt njëri pas tjetrit. Baballarët vdiqën, ua lënë vendin bijve, pastaj ata nipave e kështu kaluan breza. Porosia e Nuhut (a.s.) u harrua, sërish nisën të adhuronin idhujt. Harruan rrugën e drejtë, urdhrat e Krijuesit, besimin. Në fillim mendimin e kishin ndryshe. – Nuk duhet t’i harrojmë të parët tanë. Ata njerëz të […]Lexo më shumë
Pas vdekjes së Ademit kaluan shumë vite. Para se të lindte Nuhu, në botën tonë jetuan edhe pesë njerëz të mirë, që mësuan rrugën e drejtë. Ata quheshin Ved, Suva, Jagus, Jeuk dhe Nesr. Pas vdekjes së tyre, njerëzit ngritën përmendoret e tyre që të mos i harronin. Brezat u ndërruan, vdiqën baballarët e u […]Lexo më shumë
Para se të ekzistonte koha… Para se të ekzistonte vendi.. Atëherë ekzistonte vetëm Zoti… Asgjë tjetër veç Tij. Një qetësi dhe madhështi e pafund, një bukuri dhe lartësi e pakufi, që i përkiste vetëm Atij. Nuk ekzistonte as bota jonë, as hëna, as dielli dhe as yjet. Vetëm Drita e Tij. Zoti (xh.sh.) dëshiroi të […]Lexo më shumë