Kur merret abdes ka disa gjeste, kryerja e të cilave është e papëlqyeshme. Nëse kryhen, ato ia zvogëlojnë mirësinë abdesit. Disa prej mekruheve janë këto: 1. Shpenzimi i tepërt i ujit. Pejgamberi a.s. duke kaluar pranë Sa’dit, i cili ishte duke marrë abdes, i ka thënë: “Ç’është ky shpenzim i tepërt i ujit? – A […]
Me shprehjen “adabet e abdesit” nënkuptojmë ato veprime që Pejgamberi a.s. i ka bërë disa herë, por jo rregullisht. Për jetësimin e këtyre rregullave praktikuesi shpërblehet, kurse mospraktikuesi nuk konsiderohet mëkatar, por qortohet. Këto rregulla në disa vepra të fikhut mund t’i gjeni nën titullin “Mustehabet e abdesit”. Adabet më kryesore të abdesit janë: Gjatë […]Lexo më shumë
Duke pasur parasysh se abdesi nuk ka vaxhibe, po kalojmë menjëherë në synetet e tij. Në terminologjinë e sheriatit, “Synet” quhen ajo vepër që Profeti a.s. e ka kryer vazhdimisht ose në përgjithësi dhe që ua ka këshilluar besimtarëve, por që nuk hyjnë në grupin e farzeve apo vaxhibeve. Synetet e abdesit janë: 1. Të […]Lexo më shumë
Edhe abdesi është një nga mënyrat e pastrimit. Fjala abdes vjen nga persishtja e formuar nga fjalët ab, që do të thotë ujë dhe dest, që do të thotë dorë. Pra abdes do të thotë “ujë duarsh”, por në fjalorin e gjuhës shqipe është integruar në formën abdes. Në ajetin e 6-të të sures Maide […]Lexo më shumë
Me shprehjen “el-udu’” abdes nënkuptojmë pastrimin specifik, i cili për në këtë botë është pastrim, e në të njëjtën kohë është edhe adhurim (ibadet), kurse në botën tjetër konsiderohet zbukurim. Në këtë pastrim përfshihet pastrimi i tri gjymtyrëve të trupit dhe mes’hi (prekja e kokës me dorë të lagur) dhe me të plotësohet kushti për […]Lexo më shumë
Para se të fillojmë të themi diçka për ujërat, të theksojmë se për pastrim janë të vlefshme ujërat që zbresin nga qielli apo burojnë nga toka, siç janë: shiu, bora, breshri, lumenjtë, detet, puset dhe burimet e tjera. Sipas rregullave të Sheriatit islam, ujërat për nga pastërtia dhe papastërtia e tyre ndahen në lloje që […]Lexo më shumë
Në çështjen e ndotjes së ujit të pastër, papastërtitë e mëdha dhe të vogla kanë të njëjtin ndikim, kështu që vlerësohen në të njëjtën formë, por në çështjet e namazit ato vlerësohen të ndara si më poshtë: a) Namazi është i pavlefshëm në rast se; papastërtia e madhe e ngurtë është më tepër (4.5 gramë) […]Lexo më shumë
Papastërti e lehtë është urina e kafshëve, mishi i të cilave është i lejuar, siç është urina e lopës, deles, devesë, etj. Pastërtia e saj duhet të bëhet patjetër nëse ajo shtrihet në më shumë se 1/4 e një gjymtyre të trupit. Për besimtarin është detyrim që pastrimin nga ndyrësira (papastërtia) ta bëjë nga trupi […]Lexo më shumë
En-nexhasetu është papastërtia fizike, të cilën myslimani detyrohet që ta pastrojë. Papastërtia ndahet në dy lloje: 1 – Papastërtia e madhe (nexhase mugaledhe) Papastërti e madhe quhet çdo papastërti, e cila vërtetohet me argument dhe që nuk kundërshtohet me argument tjetër, e nëse ekziston ndonjë argument tjetër që kundërshtohet me të, atëherë është papastërti e […]Lexo më shumë
Pastërtia është pjesë e Imanit, andaj çdo njeri i cili vendos të kryejë ndonjë detyrim fetar, patjetër duhet të jetë i pastër. Fjala “Et-tahare” në kuptimin gjuhësor do të thotë: pastrim, mënjanim nga ndyrësirat lëndore-materiale që shihen me anë të syrit, e gjithashtu nënkupton pastrimin figurativ, siç janë të metat dhe mëkatet. Shprehja “Et-tahare” në […]Lexo më shumë