Etika e Abdesit

Me shprehjen “adabet e abdesit” nënkuptojmë ato veprime që Pejgamberi a.s. i ka bërë disa herë, por jo rregullisht. Për jetësimin e këtyre rregullave praktikuesi shpërblehet, kurse mospraktikuesi nuk konsiderohet mëkatar, por qortohet. Këto rregulla në disa vepra të fikhut mund t’i gjeni nën titullin “Mustehabet e abdesit”.

Adabet më kryesore të abdesit janë:

Gjatë marrjes së abdesit myslimani të drejtohet kah kibla.

Dhënia mes’h qafës me dorë të lagur pa arritur fytin.

Ulja mbi një vend më të lartë nga toka, në mënyrë që të mos spërkatet me ujë.

Gjatë marrjes së abdesit të mos bisedojë me të tjerët.

Për marrje të abdesit të mos ndihmohet nga të tjerët, pa qenë nevoja.

Lëvizja e unazës, e cila duhet të jetë e lirë në gisht.

Depërtimi i ujit në gojë dhe hundë të bëhet me dorë të djathtë, kurse pastrimi të bëhet me dorë të majtë.

Gjatë pastrimit të veshëve, brendësinë e veshit ta pastrojë me gishtin e vogël.

Shqiptimi i “Besmeles” në pastrimin e çdo gjymtyre.

Pas marrjes së abdesit myslimani të thotë: “O Zoti im, më bëj mua nga ata që pendohen dhe më bëj mua nga të pastrit.”

Shqiptimi i Shehadetit në fund të abdesit të kryhet duke qenë në këmbë dhe i drejtuar nga kibla dhe mandej të thotë:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِينَ وَ اجْعَلْنِي مِنَ المُتَطَهَّرِينَ.

“Dëshmoj se nuk ka Zot tjetër përveç Allahut Një, i pashoq, gjithashtu dëshmoj se Muhammedi është robi dhe i dërguari i Tij. O Zoti im, më bëj mua nga penduesit dhe nga të pastrit.”